วันพุธที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2553

รักฉาบฉวย บนโลกออนไลน์


     อินเตอร์เน็ทเป็นโลกไร้พรมแดน ไม่มีขีดจำกัด แค่นั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ไม่ต้องลุกไปไหนคุณสามารถไปทุกที่ ไม่ว่าต้องจะเป็นธนาคาร แชท ช้อปปิ้ง ท่องเที่ยวทั่วทุกมุมโลก กรือแม้แต่ฟังเพลง คาราโอเกะ มันย่อไว้ในหน้าจอของคุณเพียงแค่คลิกๆๆเท่านั้น
       เรื่องของ"เม" ก็เช่นกันค่ะ มันเป็นเรื่องที่น่ายินดี แต่ก็มีผลเสียซะส่วนใหญ่ เรื่องก็มีอยู่ว่า เมเป็นเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งที่ชอบท่องอินเตอร์เน็ทเหลือเกิน วัยรุ่นส่วนใหญ่ก็จะแชท เล่นเกมส์ออนไลน์ ช้อปปิ้ง สารพัดจะทำได้ นั่นคือโลกของเม
      เรื่องเกิดขึ้นเมื่อเมอายุ 20 ปี ตอนนั้นเรียนอยู่ปี 2 ที่มหาวิทยาลัยชื่อดังย่านสุขุมวิท เมได้พบรักออนไลน์ก็ตอนเล่นเกมส์ออนไลน์ไงค่ะ เมเช่าห้องพักอยู่ค่ะ เพราะบ้านอยู่ทางภาคเหนือ ย้ายมาเรียนในกทม. ทำอะไรก็ได้ตามใจชอบค่ะ เมเบื่อรถติด ปัญหามลภาวะ เหม็นควันเลยได้แต่ไปเรียนแล้วกลับมาที่หอ เมหัดเล่นเกมส์ออนไลน์เล่นซักพักมันน่าติดตามค่ะ ได้รู้จักเพื่อนๆ ในโลกของเกมส์มากมาย แต่เมไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะมาอยู่ในชีวิตเราได้ เพราะคนส่วนใหญ่อยู่ห่างไกลกันเหลือเกินจนเมไม่คิดว่าความจริงอย่างไรก็เป็นความจริงค่ะ
      ตัวตนในเกมส์ของเมต่างกับตัวจริงราวกับคนละคน ในโลกของเน็ต เมโลดแล่นอย่างสดชื่น น่ารัก สวย คุยเก่ง แต่ตัวจริงเมหน้าตาไม่สวยมีดีทีขาว เพราะเป็นคนเหนือ เมอ้วนมากค่ะไปทางไหนคนเดินหลีก ถึงคิดว่าจะซ่อนตัวอยู่ไนโลกอินเตอร์เน็ท ซ่อนปมด้อยของเมเป็นความลับ เมเป็นคนหนึ่งที่ยอมโกหกเพื่อให้ได้มาซึ่งความรัก ในเกมส์ดูดีสร้างเครดิตกับผลประโยชน์เล็กน้อยที่เราจะได้รับเช่น เรียนที่ไหน ผลจาการหลอกลวงทำให้เมเจอผู้ชายในเกมส์คนหนึ่งอายุ 30 ปี อายุมากกว่าเมถึง 10 ปีพี่เขาทำธรุกิจ แต่มีเวลาว่างเล่นเกมส์ เมจะนัดเล่นเกมส์ด้วยตลอดเวลา เมื่อกลับจากเรียนก็มาคุยกับพี่เขาทันที
     รู้จักกันในเกมส์ประมาณ7เดือน เข่าขอE-mail เมอยากจะได้รูปเมๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี เพราะขืนให้เห็นหน้าจริงคงเลิกคุยกันแน่ เพราะพี่เขาไม่ได้มาแนวพี่น้องเลยค่ะ ออกมาแนวจีบซะส่วนใหญ่ เมตัดสินใจขอยืมรูปเพื่อนที่สวยบอกเหตุผลไปทั้งหมดเพื่อนก็เข้าใจเมให้ยืมมาค่ะ พี่เขาเชื่อสนิทใจว่าเป็นเม เราคุยกันมากกว่าเดิม เขาขอพบเม แต่เมต้องปฎิเสธทุกครั้ง นานเข้าเขาตื้อมาขึ้น และเริ่มสงสัย เมอ้างว่าไม่ว่าง หรือไม่อยากออกไปไหนบ้าง สุดท้ายเมก็ต้องสารภาพ ยอมรับความจริงกับเขา
"รูปที่เมใช่ไม่ใช่เม แต่เป็นรูปเพื่อน เมไม่อยากหลอกพี่ แต่ไม่รู้จะทำยังไร กลัวพี่จะเสียความรู้สึกดีๆ ไป.."
     เมยอมรับความจริงกับพี่ไปแล้ว เมโล่งอกสาที่บอกความจริงไป เพระทนไม่ไหวเหมือนกันที่ต้องโหกแบบนี้เรื่อยไป อยากให้เขาคบเราเพราะเราเป็นเรา พี่เขาโกรธอยู่พักหนึ่ง แต่ก็คุยกันเหมือนเดิม แล้วบอกว่า"งั้นของเจอตัวจริงแล้วกัน"
    เมยืดอกเลย กล้าที่จะรับความจริงา เมเจอพี่คร้งแรกไม่แก่เลยล่ะ อวบๆ ขาวๆ มีพุงหน่อย น่ารักเลย ช่วงนั้นเมน้ำหนักลดเหลือ 64 ก็ยังอ้วน เมบอกเขาว่าอ้วน พูดตรงๆ เขาไม่สนใจมากนัก เรามาเจอกันเหมือนเดิม แต่เมหนักเกินพิกัดสาวไทยสมัยนี้มากเขาคุยกับเมมาหาเมบ่อยมากค่ะ มากินข้าว นั่งเล่นเกมส์ที่ห้องแม้กระทั้งมานอนที่นี่
     แต่ที่เมให้เขาเข้าห้องเม ได้เพราะคิดว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษ พอเนื่องจากติดต่อกันจนรู้นิสัย เมไม่ทราบว่าเขามีจุดประสงค์อะไร เมยอมรับค่ะว่ามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้ชายคนนี้ไปแล้ว แต่เข้าข้างตัวเองว่าเขาไม่ได้มาหลอกหรือตีสนิทเพื่อสำเร็จความใคร่ เพราะเขาบอกเมว่า "เมไปลดความอ้วนมา เพราะหน้าตาเมก็ไม่ถึงกับสวย แต่ถ้าหุ่นดีๆ ก็ดีขึ้นเยอะ..." เมก็เลยไปหาหมอเพื่อลดความอ้วนทันที เพราะรักเขามาก 2 เดือนผ่านไป น้ำหนักเมเริ่มลดค่ะเมดีใจมาก อยากสวยกับเขาบ้าง แต่ทำไปทำมาก็ไม่ได้ผลอะไรเลยเพราะไม่ได้กินยาต่อเนื่อง ทำให้น้ำหนักเมเท่าเดิม และหนักกว่าเดิม จนขึ้นพรวดมาอีก 30 กิโล
    พี่เขาเริ่มเปลี่ยนไป จากที่เคยคุยกับเมดีๆ พาออกเที่ยว ดูหนังกินข้าว กลับไม่ยอมพาไปไหนอีกเลย ได้แต่มาหาเม มาเจอเมในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ ที่เมอยู่คนเดียวเขาต้องการอะไรกันแน่ เมต้องการถามว่าที่ มาหาเมนี่ต้องการแค่เซ็กซ์หรือเปล่า  แต่เมไม่กล้าถามแต่รู้สึกว่าพี่เขาเริ่มรังเกียจเมมากขึ้น ถึงไม่อยากออกไปไหนด้วยกันมาหาที่ห้องเท่านั้น เมคิดว่าเราคงอ้วนเกินกว่า ผู้ชายจะรับได้ ถ้าผูชายที่คบมองแต่ภาย มองว่าอ้วนแล้วไม่อยากคบด้วยอย่างนั้นหรือ ไม่อยากจริงใจกับคนอ้วนหรือค่ะ เมทนไม่ไหวแล้วค่ะ นับวันความรู้สึกมันกินใจรุนแรง ขึ้นทุกที เมถามพี่เขาไปตรงๆว่า "เมรู้สึกว่าพี่เปลี่ยนไป ทำไมหรือ รังเกียจที่เมอ้วนกว่าเดิมหรือค่ะ...?" พี่เขาไม่ตอบเงียบแล้วก็เปลี่ยนเรื่องคุย เมพยายามเค้นเอาความจริงให้รู้เรื่องให้ได้เขายิ่งแย่เที่ยวมากขึ้นทุกวัน เที่ยวบ่อยมากค่ะเกือบทุกวัน พอเที่ยวเสร็จก็ไม่เข้าบ้าน เขามาหาเมเสมอ เมถามว่า
   "เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้.."  เมถามด้วยความห่วงใย เขาเงียบไม่สนใจอะไร ผลสุดท้ายก็มานอนกับเมทุกครั้ง แล้วเราจะมีความสัมพันธ์ กันจนเป็นกิจวัตรไปเสียแล้ว
   วันหนึ่ง พี่เขาไปเที่ยวตามปกติ เมทราบดีเราเพราะว่าวันนั้นเขาไม่ได้เล่นเกมส์กับเมๆ รอเวลาให้เขามาหาเมเพราะคิดว่า ว่าตอนนี้คงไปเรียกร้องอะไรไม่ได้ต้องปล่อยเขาเลยตามเลย ยังไงๆ เมก็ยังรักเขาอยู่ดี เมไม่มีทางเลือกค่ะ เมคิดว่าไม่มีใครเอาเมแล้วถึงได้ยอมเขาขนาดนี้
   ได้เวลาเขามาหาเมที่ห้อง ตอนตี 3 เมได้ยินเสียงรถเขาๆขึ้นมา ที่ห้องด้วยความเมา ไม่มีสติเช่นเคยค่ะ แล้ว มีอะไรกับเม เมจะนอนเขาก็ไม่ให้นอน จะนั่งเขาก็ไล่เมออกจากห้อง วันนั้นเขาเมามากชนิดที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน เมถูกเขาตี ทำร้ายร่างกายจนเขียวช้ำไปทั้งตัวแล้วเขาก็เผลอหลับไป เมกลัวมากไม่กล้าเข้า ห้องอีกเลย ต้องรอเขาหลับสนิทเมถึงจะนอนได้ เมกลัวมาก วิ่งหนีออกจากห้องตัวเองจนเขาตื่นมา พอมีสติเมถามเขาว่า
   " เกิดอะไรขึ้นเมผิดอะไร พี่เข้าห้องมาก็ ทำร้ายเม...เม...เม...."  เมพูดไปร้องไห้ไปสั่นเทิ้มไปทั้งตัว ในที่สุดเขาอ้างว่า  "ที่ทำไปทั้งหมดเพราะเมโกหกพี่แต่แรก พี่ต้องการแค่มีเพศสัมพันธ์เพื่อล้างแค้นเมเท่านั้น ไม่ได้คิดอะไรกับเมตั้งแต่แรก เมอ้วนออกอย่างนี้คิดว่าใครจะรักลงเหรอเห็นแค่นี้ก็ถอดใจแล้ว แต่ที่มันยืดเยื้อมากนานเพราะพี่เห็นเมดี ไม่มีพิษมีภัยอะไร...!"
   เมได้แต่อึ้ง แล้วร้องไห้ที่เมพลาดไปแล้ว มองตัวเองในกระจกแล้วคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้น เมคิดอยู่หลายด้านค่ะ พี่เขาอยู่ได้เพราะเขาสามารถมีเซ้กส์กับเมได้ตลอดเวลาที่เขาต้องการ แต่ที่เมยอมเพราะรักเขาความรักทำให้คนตาบอดค่ะ หรือเขาอาจจะแก้แค้นที่เมโกหหหลอกลวงเขาก็อาจเป็นได้
    เมคิดว่าถึงแม้ว่าจะโกหกเขา หลอกเขาแต่เราก็รักกันได้ เราเพราะคนเราจะรักกันจริงเขาก็ไม่น่ามาดูแค่รูปลักษณ์ภายนอก เม ทำดีทุกอย่างเพื่อลบล้างการที่เมโกหกเขาแต่สำหรับเขามันไม่มีทางลบล้างได้ เมผิดหรือว่าเขาเจ้าชู้กันแน่ค่ะ ต้องการฟันเมแล้วทิ้ง
    เมหมดแล้วความสาว ตอนนี้มีแต่รอยน้ำตาที่ไหลอาบหน้าโลกที่หม่นหมองด้วยความทุกข์เพราะผู้ชายคยเดียว หรือมันเป็นกรรมติดจรวดที่ตามเมทันกันแน่ค่ะ
    ทุกวันนี้เมได้แต่เดินหน้าต่อไป กับสิ่งเลวร้ายที่เมได้รับ ไม่เหลือชีวิตรักที่แสนหวานอีกต่อไป เมต้องอยู่บนโลกของความเป็นจริง ซึ่งไม่มีใครชอบผู้หญิงอ้วน คุณล่ะค่ะเจเคยเจอ เรื่องบ้าๆ แบบเมบ้างหรือเปล่า
    โลกอินเตอร์เน็ตทำให้คนประสบความสำเร็จได้หลายทาง แต่มันก็สามารถฆ่าคนได้ คนที่ไม่พร้อมจะรับความจริงได้อย่างเม เมเป็นคนหนึ่งที่เข้ามาในโลกอินเตอร์ด้วยการสร้างภาพ เสแสร้ง เป็นโลกมายาที่สร้างขึ้นแล้วมันก็มาทำลายชีวิตเมเอง เมโชคร้ายที่เกิดมาอ้วน และไม่ยอมรับไม่มั่นใจในตัวเอง
   หากเมเปิดเผยตั้งแต่แรกว่าเมอ้วนให้คนที่จะคบกับเมคบกับเราที่เป็นเราเราคงไม่โชคร้ายถูกคนตบตีอย่างนี้ นับว่าเป็นความผิดของเมเองที่ประเมินค่าผูชายดีเกินไป และให้ความสนิทสนมเร็วเกินไป มีความจริงใจโดยที่เขาต้องการเพียง...ล้างแค้น...!

  • เรื่องจาก ชีวิตจริง โดยกองบรรณาธิการ ฉบับที่ 1036 วันที่ 1-10 กันยายน 2553

วันอาทิตย์ที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2553

SMS 18 มงกุฎ

  • ภัย SMS ฉบับที่1035 วันที่ 21-31 สิงหาคม2553 โดยคุณจำปี สีลม

สวัสดีค่ะคุณจำปี สีลม
        ดิฉันได้ติดตามอ่านชีวิตจริงมาหลายปีแล้วแล้ว ชอบอ่านคอลัมน์ภัยมนุษย์มากค่ะ ไม่เคยคิดว่าจะเจอกับตัวเอง แล้วก็ต้องเจอจนได้
       เรื่องมีอยูว่า ดิฉันเป็นคนภาคเหนือมาทำงานอยู่ที่กรุงเทพฯ วันหนึ่งดิฉันได้ซื้อหนังสือมาอ่านเล่มหนึ่ง พออ่านเสร็จก็เปิดดูท้ายเล่มเห็นมีคำเชิญชวนให้เล่นเกมทางSMS โดยการทายปัญหา 15 ข้อ ถ้าตอบถูก 10 ข้อ ขึ้นไปจะได้รับรางวัลเป็นเงินสดจำนวน 30,000 บาท จะหักภาษี 5% ของรายรับดิฉันจึงนึกสนใจทำตามกติกาที่ลงในหนังสือ
     หนังจากนั้น 3 ชั่วโมงทางกลุ่ม 18 มงกฎได้โทรกลับมาดิฉัน(เป็นเสียงผู้หญิง) เพื่อเข้าสู่การเล่นเกมตอบปัญหา วันนั้นดิฉันตอบถูก 12 ข้อ ผิด 3 ข้อ ทางกลุ่ม 18 มงกฎ บอกว่าถ้าดิฉันตอบถูกที้งหมด 15 ข้อ จะได้เงิน 50,000 บาท ดิฉันเลยบอกว่าไว้คราวหน้าค่อยเล่นใหม่ ดวงคงไม่ดีเอง
      จากนั้นพวก 18 มงกฎก็ได้สอบถามที่อยู่และเบอร์โทรที่ติดต่อได้พร้อมเลขบัญชีธนาคาร ดิฉันดีใจมากที่จะได้เงิน 30,000 บาท ก็เลยบอกเขาไปทุกอย่าง แล้วอีก 2 วัน เวลาประมาณ 10.00 น. เขาได้โทรมาบอกว่าให้โอนค่าภาษีจำนวน 1,500 บาทไปให้ดิฉันเลยไปโอนให้ในวันนั้นเลย
     หลังจากดิฉันโอนเสร็จก็โทรบอกให้เขาทราบ ตั้งแต่วันนั้นมาดิฉันก็ยังไม่เคยเห็นเงินเข้ามาเลยดิฉันก็ยังไปตรวจเงินที่ธนาคารทุกวันจนถึงวันนี้ก็ยังไม่มีวี่แววเลย  ดิฉันจึงรู้ว่าถูกหลอกเข้าแล้ว โทรกลับไปก็ไม่มีคนรับสาย ดิฉันเลยอยากเตือนทุกคนนะคะที่ชอบเล่น SMS ตามโทรศัพท์ ถ้ามี SMS ชวนคุณเล่นเกมชิงรางวัลหรืออื่นๆก็ควรใช้สติและวิจารณญาณดูนะคะ จะได้ไม่ถูกแก๊ง 18 มงกฎหลอกเหมือนกับดิฉันค่ะ
                                                                              ด้วยความเคารพอย่างสูง
                                                                               จาก ....คุณธัญลักษณ์

ตอบ คุณธัญลักษณ์

        เห็นไหมครับว่าคนชั่วจะมีวิธีกินทุกรูปแบบ ซึ่งหากเราหลงเคลิ้มไปกับมัน อยู่ๆมีโชคได้เงินหมื่นแสน คุณนั้นเองที่จะเป็นฝ่ายเสียเงิน จึงขอให้คระหนักว่าเงินมิใช่ฝนที่อยู่ๆก็หล่นมาจากฟ้า แต่เงินจะได้มาด้วยการทำงาน อยากมีเงินมากก็ทำงานด้วยความวิริยะอุตสาหะและรู้จักอดออม
     เงินที่หามาได้ง่ายๆ ถามว่ามีหรือไม่ ตอบว่ามี เช่นแทงหวย เล่นการพนัน ขายของผิดกฎหมาย หรือส่งชิ้นส่วนไปชิงโชค แต่เราก็จะเห็นว่าเงินที่ได้มาด้วยวิธีการเช่นนี้ ไม่ยั่งยืน และโอกาสมีน้อยมาก ลองชี้ให้ดูซิว่าเศรษฐีคนไหนที่สร้างตัวมาจาการพนัน เล่นหวย มีแต่หมดตัวน่ะไม่ว่า ส่วนขายของผิดกฎหมายเช่นยาบ้า อาจจะรวยจริงแต่สุดท้ายกรรมก้ตามทัน ไม่ถูกฆ่าก็เข้าไปอยู่ในคุก
     นี่ว่าถึงการเสี่ยงโชคที่เห็นแล้วว่าโอกาสมีน้อย แล้วอยู่ๆมีคนบอกว่าจะให้เงินให้โชคโดยที่เราไม่เคยดิ้นรนอะไร ถามว่าเป็นไปได้หรือ ในสังคมนี้มีคนเสียสติที่เอาเงินไปแจกชาวบ้านอย่างไร้เหตุผลโดยที่ไม่รู้จักหน้าค่าตากันมาก่อนจริงหรือ
     การชิงโชคทาง SMS ปัจจุบันทำกันเกร่อ เช่นรายการวิทยุ อันนี้มีจริงครับ เช่นเชิญชวนคนทั่วไปร่วมตอบคำถามชิงรางวัล อะไรทำนองนี้ มักจะตั้งคำถามง่ายๆให้ร่วมสนุกชิงรางวัลอะไรก็แล้วแต่ เหตุผลคือดึงคนมาเล่นเกมมากๆ โดยผู้จัดจะได้เปอร์เซ็นต์จากค่าธรรมเนียมSMS สมมุติได้รายละ2บาท มีผู้ร่วมสนุก 5 พันคนยังแล้วเป็ฯชนหมื่นบาท แบ่งเป็นค่ารางวัล 5 บาท ยังได้กำไรครึ่งนึง ส่วนผู้ถูกรางวัลที่มีจำนวนมากก็จับสลากหาผู้โชคดี หรือถ้าโกงในชั้นนี้ก็ทำได้ง่ายคือผู้ถูกรางวัลก็คือคนของตน
   คุณตอบคำถามอะไรก็ไม่รู้ ได้เงินรางวัลตั้ง 3 หมื่นบาทไม่คิดหรือครับว่าทำไมจึงเป็นช่องทางหาเงินได้ง่ายขนาดนี้ แต่พอบอกว่าให้โอนเงินค่าภาษีไปให้มันก่อน นี่ชัดเลยว่าโกง ซึ่งหากคุณคิดล่วงหน้าก่อนที่จะมาคิดที่หลัง ว่าโอนเงินไปแล้วเขาไม่โอนรางวัลให้จะไปทวงถามที่ไหน

                                                                                 จำปี  สีลม

หนังสือชีวิตจริงฉบับเดือนสิงหาคม - กันยายน

Posted by Picasa

วันศุกร์ที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2553